من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان
من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان

دوستت دارم

عصن کاری ندارم که این واقعیت داره یا فقط یه خیاله. واسه من این شگفت انگیزه که چه روح لطیفی داشته که تونسته چنین چیزی رو درک کنه، حالا واقعیت بوده و درک کرده یا اینکه در سیر خیال این رو درک کرده و برای خودش ملموس شده. این لطافت روحش که ایمان به چنین درکی رو بهش داده تا این مصرع رو تو شعرش بیاره منو دوست دار خودش میکنه


شاعری را دیدم هنگام خطاب به گل سوسن می گفت شما