repel reins

capitalism nurtures your desire for money to the point at which you willingly do everything in exchange for money.

the way I see you should act in

Big days are waiting to see you blossom.

This is foreordained.

Don't count days,

Take the straight path to those days, instead.

This is your task as a human.

let me join

I feel blue,

oddly, I feel blue,

and nothing,

not even these fragrant minutes,

turning off on the citrus branches;

not this word's honesty,

lying in the silence between this gillyflower's two leaves;

no, nothing would disenthrall me from the invasion of environs' emptiness.

yet I am still looking forward to getting all this behind.

be sure! without your help I would fall;

I would fall from the firmament of being-

like a latent star aborted in its nascent moments.

without your help means not having your hand in mine.

خدا قابل وصف است

الله اکبر رو به «خدا بزرگتر از آن است که وصف شود» ترجمه و تفسیر کردن.

گفتن خدا قابل درک و شرح نیست.

گفتن فکر کردن درباره ذات خدا حرام است.

دریغ از درک این حقیقت که هر چه درباره کسی/چیزی گفته بشه در صورتی که «درست» باشه شرحی از آن کس/چیز است.

پس حتی همین که گفتن خدا قابل شرح نیست، شرحی از خداست.

اما آیا خدا قابل شرح است؟

خدا بعنوان خالق هستی قابل شرح است.

همچنین بعنوان پروردگار موجودات قابل شرح است.

و بعناوین بسیار زیاد دیگه‌ای نیز قابل شرح است.

صفات یا اسما خدا در قرآن چی میگن؟ غیر از شرح خدا؟!

چطور میخوای منو شرح بدی؟ مثلا میگی فلانی مهربونه، یا راستگوئه. بعد از رفتار من مثال میزنی و استدلال میکنی که من مهربونم.

آیا قرآن همین کار رو برای شرح خدا نکرده؟

یکتایی خدایی که نتونم شرح بدم رو چطور «مشاهده» کنم؟

چطور شهادت به یگانگی خدا بدم در حالی که کمترین درکی از خدا ندارم چون که بزرگتر از آن است که وصف شود!

آیا میشه به چیزی ایمان آورد بدون اینکه اون چیز رو درک کنیم؟ و آیا میشه چیزی رو درک کنیم بدون اینکه بتونیم شرحش بدیم؟!

قدرت گرفته از ایمان

قدرت بلامنازع علی در جنگ ریشه در اتمام حجت داشت.

اتمام حجت به علی ایمان کامل می‌داد که در برابر ناحق شمشیر می‌زند.

هدف مبارزه در جنگ برای علی از میان برداشتن ناحق بود نه پیروزی.

و ما تا وقتی ایمان کامل رو به کارمون نداریم هرگز در اون کار قدرت برتر رو در رویارویی با مشکلات نخواهیم داشت.

انا لنحن نحیی و نمیت و نحن الوارثون

آیا من میراث خوار گذشته و گذشتگان نیستم؟

آیا من وراثت رو تداوم نمیبخشم؟

من وارث نقش فرش زمینم

و همه انحناهای این حوض‌خانه

شکل آن کاسه مس

همسفر بوده با من

پس در نحن کسی هست که به «من» برمیگرده به خود من! من وارث خلقتم و «از من» وارث «ما» خواهد بود.

تمام هستی به من ارث رسیده. «شکل آن کاسه مس» یعنی تمام هنر و صنعت و علم و اندیشه جهان هستی و این به من ارث رسیده.

وارث کیست؟

حجر ۲۳:

انا لنحن نحیی و نمیت

و نحن الوارثون

ضمیر نحن به چه کسایی برمی‌گرده؟

Just take 5 minutes to think about it

There are two stages in us to become human: 

1. The time when we had not been created yet.

There were other creatures, we are not aware of them.

2. The time when we were created.

We were added to the others.

The first stage is badly mysterious.

Were we gonna be created? If yes, WHY? What was the reason?

If no, WHY were we created later? For what purpose?

Have we been created on a purpose or because of a reason? Or both? Or just for fun? Or as an accident?

Think about it that you were created to fulfill a task for your creator!

Or, that, you were created because something had happened earlier and caused you to exist. You are an effect of something. Don't you wanna know what has caused you to exist?

در محضر درد

گاه تنهایی صورتش را به پس پنجره می‌چسبانید.

تو بگو چی بیش از «انس» ادراک می‌بخشه؟

یک روز آدم با خود خواهد گفت: کلید «انس» بود.

و آن روز یوتوپیای من است.

still continuing

I'm perfectly damnably good, just don't ask.

I've been stoical except here where I've divulged minuscule bits of unfathomable anguish that life has dealt me.

I'm good.

I feel good.

Who's better than me =] hope you are *_*

?to be or not to be with who

We got only two options:

1. to be with the God

2. not to be with the God

Are you with the God? that's the fathomless relief.

Otherwise it is the abyss of futility; just in the best case scenario.

It does not our concern whether or not the God is with us. Why? it's simple, the God will never leave us!

The thing is I need to admit and hence know I belong to the God, that's all.

Only in this way I do whatever I can to be with the God.

And the only thing that counts is all the fights I got into in this path.