انا لنحن نحیی و نمیت و نحن الوارثون

آیا من میراث خوار گذشته و گذشتگان نیستم؟

آیا من وراثت رو تداوم نمیبخشم؟

من وارث نقش فرش زمینم

و همه انحناهای این حوض‌خانه

شکل آن کاسه مس

همسفر بوده با من

پس در نحن کسی هست که به «من» برمیگرده به خود من! من وارث خلقتم و «از من» وارث «ما» خواهد بود.

تمام هستی به من ارث رسیده. «شکل آن کاسه مس» یعنی تمام هنر و صنعت و علم و اندیشه جهان هستی و این به من ارث رسیده.