من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان
من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان

وهله بغض

کی میدونه که نوای درونش رو چطوری میتونه به دیگری منتقل کنه هههه! مگه این شدنیه عصن!

بگذریم،

نواهای باخ منو  مست میکنه. به یاد حسین عزیزم، یاد روان لطیفش گرامی که آنچنان تو فیلمنامه سریال امام علی دمید که دکلمه هاشو به یه اثر هنری والا تبدیل کرد: مروان به معاویه: «یک پیاله شیر شتر حجاز مرا سیر نمیکند، مست میکند».

آنچنان نواهای ساخته باخ چنگ به روحم میزنن که نه دلم میاد از خواب بغضش بیدار بشم نه تحمل نترکیدنشو دارم.