من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان
من و ایمان و دوچرخه

من و ایمان و دوچرخه

عبوری از یک شیار خلوت و هوایی در سیطره افسانگان

بعد از تصمیم

می خروشد باد

گر سر راهم شود دریای آتش، سبز

سنگ اگر بارد، چون باران

می روم زین رهگذر، و هر چه بادباد .

نظرات 1 + ارسال نظر
اریرا شنبه 2 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 23:18

قشنگ بود مثل همیشه
اره ادم ها مسیر رو طی می کنن خواسته و ناحواسته
ولی سخت انتظار سژری شدن روزها
له شدن زیر بارون
و انتظار

مرسی اریرا جان
خوبی
سهراب همه شعراش قشنگن، اینم همینطور

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد