دی.ژا.وو

احتمالا برای شما هم دژاوو یا دیژاوو رخ داده و تجربه اش کردید

من زیاد.

به نظر من، دیژاوو به آینده ما ربط داره نه گذشته

من فکر میکنم که ما همونطور که داریم به شخصیت نهاییمون نزدیک میشیم در بعد زمانی، داریم در تمام ابعاد تکامل پیدا میکنیم به همون سمت

در این سیر تکاملی، ما از شخصیت نهاییمون مدام می نوشیم مدام تغذیه میکنیم تا به اون شکل در بیایم

شخصیت نهایی ما تعیین کننده تصمیمات ماست

تعیین کننده انتخاب های ماست

ما در ناخنک زدن ها به شخصیت نهاییمون باید یه جوری بهش دست مون رو برسونیم دیگه

من فکر میکنم از کانالهایی ماواریی چیزی شبیه به همون دنیاهای موازی این امر انجام میشه

و شاید در این رفت و برگشت ها، که احتمالا قرار نیست چیزی رو ببینم، به هر دلیلی، چیزایی رو می بینیم

این چیزها شکل دهنده همون دیژاووها هستن.

درس خارج از فقه: وقتی دو تا کروموزوم کراس آور میکنن تا کروموزوم نوزاد رو بسازن، گاهی اوقات جهش ژنی رخ میده چیزیی که اصلا قرار نیست به طور حتم رخ بده ولی گاهی و به صورت غیر کنترل شده رخ میده. البته با اون عملیات جهش ساختن کاری نداریم اینجا.

شاید در حقیقت «باید» جهش رخ بده شاید دیدن چیزهایی در مسیر رفت و برگشت ما در جهان های موازی الزامی از سوی خالق باشه. (بلی من خلقت رو قبول دارم).

درس خارج از فقه: عدد کوانتومی الکترون ها یکتا هستن و اگه این عدد برای یک الکترون در کل جهان خلقت تغییر کنه و به عددی تبدیل بشه که متعلق به الکترونی باشه که در جایی دیگه از جهان خلقت قرار داره «باید» عدد کوانتومی الکترون دومی تغییر کنه! فرض کن عدد کوانتومی الکترون ناخنت تغییر کنه و تبدیل بشه به عددی متعلق به الکترونی در خارج از کهکشان راه شیری، در آن واحد اون الکترون باید عددش تغییر کنه! پس ارتباطاتی بین اجزا جهان هستی وجود داره در ماورا که در قید زمان و سرعت نیستند. پس در آن واحد امکانش هست که من - که وجودی هستم ترکیبی. ترکیبی از روح و جسم و دخان - با هر نقطه فرض شده در جهان خلقت ارتباط برقرار کنم.

و فراتر از این: من همیشه در حال ارتباط با شخصیت نهاییم هستم. همیشه در حال نوشیدن از جام شخصیت نهاییم هستم.